تاریخ انتشار : ۱۶:۵۵ ۱۴۰۱/۰۸/۱۵
دسته : آموزش
ژست خوب
چه ژست خوبی!
دستان خود را با هدف و دقت حرکت دهید تا نکات خود را بهتر به مخاطب منتقل کنید.
اگر یک سخنران عمومی و در نتیجه در تجارت انتقال موثر ایده‌ها هستید، حرکات می توانند مهمترین نکات شما را تقویت کنند. شما در حین سخنرانی به همان دلیلی ژست می‌گیرید که خطی را در یک نوشته برجسته می کنید: تاکید بر چیزی که دارای اهمیت است.
اما همه ژست ها موثر نیستند. برخی هیچ ارزشی به سخنرانی شما اضافه نمی کنند، در حالی که برخی دیگر می توانند تصور اشتباهی را منتقل کنند. به عنوان یک مربی عمومی سخنرانی عمومی، من مشاهده کرده ام که مردم از حرکات هم به طور مؤثر استفاده و هم به گونه‌ای نه چندان موثر استفاده می کنند. در اینجا پنج نکته وجود دارد که به شما کمک می کند حرکات خود را چه به هنگام ارائه از پشت صفحه کامپیوتر و چه در مقابل تماشاچیان بهبود بخشید
1 دستان خود را پایین نگه دارید.
ایستادن در حالی که دستان خود را در کنار خود قرار داده‌اید - یعنی حرکت ندادن آنها - برای اکثر سخنرانان احساس ناخوشایندی به همراه دارد. این به این دلیل است که وقتی با صدای بلند صحبت می کنیم، دست های ما معمولاً در گرانش معکوس عمل می‌کنند. آنها ناخودآگاه بلند می شوند، در ارتفاع باقی می‌مانند و به حرکت ادامه می دهند، که به سخنران احساس راحتی می‌دهد زیرا انرژی عصبی حرکت را دوست دارد.
اما پایین نگه داشتن دست ها - نه همیشه، بلکه به عنوان یک موقعیت پیش فرض - بسیار مهم است، زیرا یک حرکت اگر دائمی باشد ارزش کمی دارد. هنگامی که »بالا آوردن» دست‌ها با «پایین آوردن» آنها دنبال می‌شود بیشترین تأثیرگذاری را دارد، زیرا تفاوت بصری چشمگیری بین «پایین بودن دست» و «بالا بودن دست» وجود دارد.
نگه داشتن دستان خود در کنار خود در بیشتر زمان ارائه، حس اعتماد به نفس و کنترل را از سوی سخنران به مخاطب منتقل می‌کند و از انجام حرکات بی هدف و تصادفی- که می تواند حواس پرت کننده باشد- جلوگیری می کند. وقتی دانش‌آموزان و مشتریانم دست‌هایشان را بین حرکات پایین می‌آورند - کاری که من به آنها یادآوری می‌کنم که مرتب انجام دهند - انرژی، هدف و تأثیر جدیدی به آن حرکات تزریق می‌شود.
یک مشتری یک بار گفت که مرتباً «برای بیدار نگه داشتن مخاطب» از حرکات دست استفاده می کند. اما از حرکات برای تاکید استفاده می شود نه سرگرمی. اگر حفظ توجه مخاطب یک چالش است، ژست گرفتن بهترین ابزار برای نیل به آن نیست.
2 بیان یک نکته را تجسم کنید.
خوب است که حرکات خود را به معنای واقعی کلمه بیانگر هدف خود تصور کنید. در اینجا راهی برای تجسم این مفهوم ارائه شده است:
نقطه نظر شما متراکم است - مانند یک جعبه کفش سنگین - که نیاز به دو دست دارد، نه فقط یک دست.
نقطه نظری که ارائه می‌کنید درهم فشرده است، بنابراین دستان شما باید باز باشند، نه بسته.
اگر دستان شما وارونه باشد، در حال رها کردن نکته‌ی خود هستید.
اگر دست‌هایتان را بفشارید، در حال له‌کردن نکته‌ی خود هستید.
اگر بعد از یک حرکت دست‌هایتان را به پهلوهایتان بیندازید، دوباره نقطه‌نظرتان را رها کرده‌اید. بازوهایتان را با همان انرژی و نیتی که هنگام بالا بردنشان استفاده کردید پایین بیاورید.
همیشه جعبه کفش را پیشنهاد دهید. هنگامی که با ارزش ترین نکات خود - در واقع هدیه شما - را به مخاطبان ارائه می دهید، دستان خود را به سمت بیرون به سمت مخاطب دراز کنید.
3 به حرکات خود متعهد باشید.
تأثیر یک ژست، درست مانند تأثیر سخنرانی شما، به میزان تعهد شما به آن بستگی دارد. خیلی اوقات، من ژست های کوچکی را می بینم که در آن سخنرانان مچ و آرنج خود را به کمر یا تنه می چسبانند و تنها از دستان خود برای انجام تمام کارهای سخت استفاده می‌کنند. این عمل ممکن است احساس راحتی بیشتری به سخنران بدهد داشته باشد، اما این اقدامات نیمه‌کاره، تنها بخش کوچکی از تاثیر را ایجاد می کند.
با استفاده از بازوها و دستان خود و در قالب حرکات سیال، فعالانه از زبان بدن خود استفاده کنید. این کار حرکاتی را ایجاد می کند که قدرتمند و جذاب هستند و احتمالاً تأثیر ایده های کلیدی شما را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند.
4 دستان خود را از هم جدا نگه دارید.
فشردن، مشت کردن، و یا قرار دادن دست‌ها بر روی یکدیگر در هنگام سخنرانی می‌تواند باعث شود که شما بسته به نظر برسید، زیرا از نظر فیزیکی مسیر مخاطب به سوی خود را مسدود می‌کنید. برعکس، باز و جدا نگه داشتن دست‌هایتان این تصور بصری ایجاد می‌کند که برای بده بستان با مخاطب آمادگی دارید. حتی شمردن روی انگشتانتان ("اول"، "دوم"، "سوم") تاثیر چندانی جز اینکه به دستان شما فرصت دیگری برای هدایت انرژی عصبی در مسیر نادرست بدهد ندارد. دستان شما مانند چشمان شما هستند - آنها را باز نگه دارید تا اجازه دهید اطلاعات عبور کند.
5 از اشاره کردن و شمردن خودداری کنید.
حرکات انگشت به اندازه حرکت دو دستی «ارائه جعبه کفش» تأثیرگذار نیست. انگشتان کوچکتر هستند و همچنین می توانند معنای ناخواسته ای داشته باشند. برای مثال اشاره کردن می‌تواند توهین‌آمیز به نظر برسد، در حالی که یک حرکت شست رو به بالا می‌تواند تحقیرآمیز به نظر برسد.
من همچنین دیده ام که سخنرانان این حرکات را مستقیماً در مقابل صورت خود انجام می دهند که مانع از تماس چشمی حیاتی با مخاطب می شود. مراقب مسدود کردن صورت خود باشید، به خصوص زمانی که برای سخنرانی آنلاین با دوربین صحبت می کنید. انگشتان خود را در جای خود نگه دارید و در عوض توجه خود را روی بازوها و دستان خود متمرکز کنید. از حرکات خود به صورت استراتژیک استفاده کنید تا تأثیر و انرژی بیشتری به گفتار خود اضافه کنید.
