تاریخ انتشار : ۲۲:۴۲ ۱۴۰۱/۰۹/۲۴
دسته : آموزش
چگونه نگهبان زبان باشگاه به سخنرانان کمک میکند کلماتی را که موثر هستند پیدا کنند.
وقتی برای ایفای نقش به عنوان متخصص دستور زبان فراخوانده میشوید، آیا کابوسهای شما از کلاس دستور زبان به سراغتان میآیند؟ آیا از اینکه همه بفهمند نمیتوانید نهاد را از یک گزاره تشخیص دهید و دانش شما از ماضی بعید بینهایت ناقص است، میترسید؟
آرام باشید. شما اینجا نیستید که فقط خطاهای دستور زبان را بیان کنید. اشاره کردن به اشتباهات مهم است، اما تصحیح خطاهای فنی - به هر زبانی که اعضای باشگاه شما استفاده می کنند - تنها یک کار در راستای هدف بزرگتر کمک به اعضا برای برقراری ارتباط موثرتر است. وظیفهی شما این است که مانند هر مخاطب دیگری گوش دهید، نه مانند یک استاد زبان شناسی. به کلمات ضعیفی که پیام را تضعیف می کنند و با حساسیت به زبان کلیشهای یا مغرضانه که میتواند برخی از شنوندگان را ناخشنود کند گوش دهید.
متخصص دستور زبان با ارائهی کلمه روز ابزارهای زبانی جدیدی را ارائه می دهد که اعضا سعی می کنند هنگام صحبت در جلسه از آن استفاده کنند. کلمهای را انتخاب کنید که غیرمعمول است اما مبهم نیست - کلمهای که سخنرانان واقعاً میتوانند در یک جمله روزمره از آن استفاده کنند. هدف شما این نیست که آنها را با زبان قدیمی به چالش بکشید، بلکه به آنها کمک کنید تا دایرهی لغات روزانهی خود را تقویت کنند.
ایفای این نقش به شما کمک میکند تا مهارتهای شنیداری و ارزیابی خود را تقویت کنید. مؤثرترین متخصصین دستور زبان رویکردی کل نگر یا جامع دارند و به کل پیام گوینده علاوه بر قطعات کوچکی که آن را تشکیل می دهند نگاه میکنند. آنها بر این موضوع تمرکز میکنند که چگونه کلمات یک گوینده پیام را منتقل میکنند، نه فقط اینکه آیا کسی "من و تو" را با "من و تو" اشتباه گرفته است.
لوئیز براویم، یکی از اعضای موسسه Gelfand Good Morning Toastmasters در هالیوود، فلوریدا، میگوید: «متخصص دستور زبان تنها زمانی میتواند به طور مؤثرتر گوش کند که بفهمد دستور زبان فراتر از راهنماهای سبکی است که هرگز فراتر از [مدرسه] خوانده نمیشوند. براویم زبان انگلیسی را در سطح بین المللی تدریس کرده است و برنده مسابقات ارزیابی در سطح منطقه و ناحیه شده است. "بزرگترین چالش این است که باشگاه یک طرح آموزشی ارائه کند که دستور زبان را به طور کلی برای بهبود همهی اعضا آموزش دهد."
وقتی نوبت شماست که این نقش را ایفا کنید، در اینجا نحوه فراتر رفتن از اصول اولیه آمده است. مانند هر بازخورد دیگری، تشخیص نکات مثبت به جای اشاره به نکات منفی، اغلب بهترین رویکرد است.
به سخنرانانی اشاره کنید که پیام خود را با زبانی قدرتمند تقویت می کنند
کلمات ضعیفی را که به پیام اضافه نمی کنند حذف کنید. بدترین این کلمات، اتوصیفکنندههای خالی از معنایی مانند «خیلی»، «خوب» و «سرگرم کننده» هستند که فقط فضای سخنرانی را اشغال میکنند. سخنران را تشویق کنید که دقیق و مشخص باشد. به جای «او خوب بود» یا «ما لذت بردیم»، به آنها پیشنهاد دهید که ظاهر یا احساس را نشان دهند: «او همیشه چیز مثبتی برای گفتن داشت.» یا « ما همه بازیها را انجام دادیم و نمیخواستیم به خانه برگردیم».
توجه را به توضیحات واضح، استعاره ها، و ریتم های جذاب جلب کنید
از سخنرانانی که از زبانی استفاده می کنند که داستانهایشان را زنده میکند، تقدیر کنید. «ترن هوایی در مسیر غرش کرد»، برخلاف «ترن هوایی سریع رفت»، تماشاگر را مستقیماً وارد صحنه میکند. به ابزارهای لفاظی جذابی مانند همخوانی آغازین («او یک ترفند تبلیغاتی تیزهوشانه طراحی کرد»)، اغراق(«من خیلی نگران بودم، یک هفتهی تمام پلک روی هم نگذاشتم»، پیچش طنزآمیز («آمدیم، دیدیم، خسته شدیم، رفتیم!») اشاره کنید.
مشاهدات خود را ثبت کنید
برای شناسایی افعال و توصیفکنندههای قوی، عبارات غیرمعمول و خلاقانه، تلفظهای نادرست، ابزارهای بلاغی، و زبان مغرضانه- و توجه به کسانی که از کلمه روز استفاده کردهاند، از برگهی یادداشت ویژهی متخصص دستور زبان استفاده کنید. اگر سخنران اشتباه فاحشی را مرتکب شد، آن را در گزارش دستور زبان خود ذکر کنید اما آن را با یک نکته مثبت دنبال کنید