تاریخ انتشار : ۱۲:۵۸ ۱۴۰۱/۱۰/۲۰

  دسته : آموزش

چگونه در مهمانی های کاری و دورهمی‌های تعطیلات خود مکالمات خودمانی داشته باشید.

با نزدیک شدن مهمانی‌های کاری طول تعطیلات، گردهمایی‌های خانوادگی و رویدادهای اجتماعی، ممکن است زمان آن رسیده باشد که مهارت‌های خود را در زمینه‌ی گپ‌های کوتاه تقویت کنید.

گپ‌های خودمانی، اگرچه اغلب در مورد چیزهای بی‌اهمیت است، اما هدف مهم روان کردن ارتباطات اجتماعی و کمک به شما و دیگران در تعامل را برآورده می‌کند. گپ‌های کوتاه خودمانی به شما امکان می‌دهد خلق و خوی، علایق و توان بالقوه روابط تجاری یا شخصی را ارزیابی کنید. گپ‌های کوتاه می‌تواند منجر به گفتگوهای اساسی‌تر شود، و این هفت نکته می‌تواند به شما کمک کند تا به آن نقطه برسید.

1 سؤالات باز و مشخص بپرسید. با پرسیدن سؤالات باز که نمی توان تنها با «بله» یا «نه» به آنها پاسخ داد، دیگران را به صحبت تشویق کنید. می‌توانید از عبارت «درباره‌ی… به من بگویید» برای دریافت پاسخ‌های طولانی‌تر یا اجتناب از پرسیدن سؤالاتی که ممکن است پاسخ دادن به آنها ناراحت کننده باشد، استفاده کنید. به جای «آیا متاهل هستید؟»، «درباره خانواده‌ات به من بگو» را امتحان کنید. سؤالات خاص (مثلاً «سنت‌های مورد علاقه‌تان برای تعطیلات در دوران کودکی چه بود؟») بهتر از سؤال‌های عمومی هستند (مثلاً «چطور هستید؟») زیرا زمینه‌ای را برای فرد مقابل فراهم می‌کنند تا چهارچوبی را برای پاسخ خود ایجاد کند. موضوعات خوب برای گپ‌های کوتاه عبارتند از:

سوالاتی در مورد مکان یا رویداد: «چه چیزی شما را به این رویداد یا محل کشاند؟»

فعالیت‌های اوقات فراغت (سرگرمی ها، ورزش، مسافرت، فیلم یا برنامه های آخر هفته): «این آخر هفته منتظر چه چیزی هستید؟»

علایق حرفه‌ای: «از چه چیزی در حرفه خود بیشتر لذت می برید؟»

2 روش چهار مرحله‌ای زیر را برای شکستن یخ امتحان کنید. این روش به شما کمک می‌کند مکالمه را شروع کنید و مانند اینکه در حال انجام یک بازجویی هستید، به سادگی سؤال پشت سر سؤال نپرسید.

در مورد چیزی که مشاهده می کنید یا در آن اشتراک دارید (مانند رویدادی که در آن حضور دارید) نظر مثبت دهید یا از لباس منحصر به فرد یک فرد تعریف کنید. خودتان نیز پوشیدن تکه‌ای از لباس که می‌تواند سبب باز شدن سر صحبت شود (مانند یک سنجاق سینه‌ی دارای آرم توست مسترز) را در نظر بگیرید. 

سوالی با پاسخ آسان، باز و مرتبط با نظر خود بپرسید.

پاسخ آنها را پس از گوش دادن به آن تأیید کنید. مطلوب است که آنچه آنها گفته‌اند را به زبان خود بازگویی کنید.

با گسترش موضوع بر اساس تجربه‌ی خود یا با محور قرار دادن یک موضوع مرتبط دیگر، گفتگو را بسط دهید. (همچنین می توانید سوال دیگری بپرسید.)

در اینجا یک مثال از این رویکرد آمده است:

موقعیت: دو نفر که یکدیگر را نمی‌شناسند در یک مهمانی کاری تعطیلات در صف دسر ایستاده‌اند.

شخص 1 (نظر بدهید و بپرسید): «وای! همه‌ی این دسرها خوشمزه به نظر می‌رسند! شما کدام یک را خیلی دوست دارید؟»

شخص 2: «من چشمم به کرم بروله است.»

شخص 1 (تأیید و اضافه کنید): «آه... کرم بروله. این را خیلی دوست دارم. مادرم آن را برای مناسبت‌های خاص درست می‌کرد و خاطرات زیادی را برایم به همراه دارد. شرط می‌بندم غذاهایی هست که برای شما نیز خاطراتی را زنده می‌کند.»

همانطور که صحبت می‌کنید، می‌خواهید روی یافتن موضوعات مشترکی که می‌توانید به سطح عمیق‌تری ببرید، تمرکز کنید.

3 به زبان بدن توجه و فعالانه گوش کنید.

مردم فراتر از کلماتی که به زبان می‌آورند با هم ارتباط برقرار می‌کنند. می توانید افراد را تشویق کنید تا با زبان بدنشان صحبت کنند. سعی کنید از زبان بدن به شکل زیر استفاده کنید.

سر تکان دهید تا نشان دهید در آنچه می‌گویند مشارکت دارید.

زبان بدن خود را باز نگه دارید - بازوهای خود را روی هم نگذارید و دستان خود را قابل مشاهده نگه دارید.

لبخند بزنید - زمانی که برای اولین بار مکالمه را شروع می کنید لبخند بزنید و حالتی دلپذیر داشته باشید.

4 ارتباط چشمی را به نحوی که از نظر فرهنگی مناسب است برقرار کنید.

همچنین می‌توانید با استفاده از حروف ندای کوتاه مانند «آها» طرف مقابل را تشویق کنید به صحبت کردن ادامه دهد. در همان زمان، شما می‌خواهید فعالانه گوش کنید و به زبان بدن و لحن صدای طرف مقابل توجه نشان دهید. اگر افکار غیرمرتبط یا تلفن همراهتان حواس شما را پرت می‌کند، نمی‌توانید این کار را انجام دهید. روی شخص مقابل تمرکز کنید. و سپس با بازگویی ("پس، آنچه شما می‌گویید ...") و گاه‌گاه با پرسیدن سوالات روشن کننده پاسخ دهید.

4 تفاوت های فرهنگی را در نظر بگیرید.

اندی مولینسکی، نویسنده‌ی کتاب "مهارت جهانی: چگونه رفتار خود را در میان فرهنگ‌ها تطبیق دهید بدون اینکه خود را در این فرآیند گم کنید" می‌گوید: «گپ‌های کوتاه در فرهنگ‌ها متفاوت است، نه تنها در نحوه‌ی انجام آن، بلکه از نظر نقش و اهمیت آن در ارتباطات تجاری. در بسیاری از فرهنگ‌ها - به‌ویژه فرهنگ‌هایی که قوانین رسمی‌تری برای برقراری ارتباط دارند و تأکید زیادی بر سلسله‌ مراتب اجتماعی دارند - شرکت در مکالمه‌ی خودمانی با مافوق‌ها نامناسب تلقی می‌شود. علاوه بر این، بیان آشکار عقیده در حین گپ‌های کوتاه می‌تواند احساس بی‌ادبی را القا کند و حتی در مواردی خطرناک باشد، به خصوص در صورتیکه با نظر طرف مقابل در تضاد باشد.»

5 از موضوعات ناخوشایند دوری کنید.

در حالی که موضوعات قابل قبول برای گفتگوهای کوتاه بسته به فرهنگ متفاوت است، شما معمولاً می‌خواهید از بحث در مورد موضوعات زیر با فردی که به خوبی نمی شناسید خودداری کنید:

• مشکلات مرتبط با سلامتیتان 
• اطلاعات شخصی/محرمانه
• موضوعات بحث برانگیز
• شوخی های نامناسب

دبرا فاین، نویسنده کتاب" هنر ظریف گفتگوی کوتاه" می‌گوید: «تعطیلات می‌تواند به معنای دور هم جمع شدن خانواده‌‌ای صمیمی یا روزی از لحظات ناخوشایند، سکوت‌های ناراحت‌کننده، و فوران‌های اختلافات خانوادگی باشد. سوالات شخصی که پاسخ آنها را نمی‌دانید هرگز ایده‌ی خوبی نیستند. به عنوان مثال، شما می خواهید از مین‌های زمینی مکالمه‌ای مانند «چطور است که پسر شما دقیقاً شبیه شما به نظر می رسد و دختر شما از خانواده دیگری به نظر می رسد؟» یا «چه زمانی شما دو نفر می خواهید من را مادربزرگ کنید؟» اجتناب کنید.»

اگر نظر ناخوشایندی می‌دهید، می‌توانید آن را بپذیرید، عذرخواهی کنید و حتی ممکن است درباره‌ی آن بخندید. لوسیندا هارمن، عضو برجسته‌ی تست مسترز، از Shilling Speakers در هاوانت، انگلستان، می‌گوید:  «خندیدن گاهی اوقات رهایی است. خندیدن تایید این نکته است که "اوه، نباید این حرف را می‌زدم!" به طور کلی، پس از آن می‌توانید ادامه دهید. اگر آشفته شوید یا سعی کنید آن را پنهان کنید، بدتر می‌شود.»

6 یک پیشینه‌ی مکالمه بسازید.

 پاتریک کینگ، نویسنده‌ی کتاب "گفتگوهای کوتاه بهتر: با هر کسی صحبت کنید، از موقعیت‌های شرمنده کننده دوری کنید، مکالمه‌های عمیق تولید کنید، و دوستان واقعی پیدا کنید"  می گوید: «پیشینه‌ی مکالمه به شما این امکان را می دهد که به خود یادآوری کنید که در نهایت فرد خسته کننده‌ای نیستید. تفاوت بین داشتن یک پاسخ یا داستان خوب زمانی است که کسی می‌پرسد، «آخر هفته‌ی گذشته چه کار کردی؟» در مقابل پاسخ ساده‌ی «اوه، کار خاصی نکردم. قدری تلویزیون دیدم. شما چطور؟» کینگ پیشنهاد می‌کند پیشینه‌ی مکالمه‌تان را به‌طور مرتب با نکاتی درباره‌ی زندگی روزمره، پیشینه‌ی شخصی، تجربیات قابل توجه و رویدادهای جاری به‌روزرسانی کنید. قبل از اینکه وارد موقعیت‌های اجتماعی شوید، این پیشینه را مرور کنید.«اگر تا به حال احساس کرده‌اید که ذهن شما خالی است، این راه حل است!»

7 در باشگاه تست مسترز خود تمرین کنید.

با شرکت در تمرین صحبت کردن بداهه و جستجوی راه‌هایی برای گنجاندن مکالمه در جلسات باشگاه خود، مانند یک جلسه‌ی بازی، مهارت‌های خود را در گفتگوی کوتاه در باشگاه بهبود بخشید. قبل از همه‌گیری، زمانی که اکثر اعضا به صورت حضوری ملاقات می‌کردند، اغلب قبل، بعد و گاهی در طول جلسه صحبت‌های کوتاهی با هم داشتند. شرکت در گفتگوهای کوتاه در جلسات آنلاین بسیار چالش برانگیزتر است، جایی که به نظر می‌رسد آداب جلسه مستلزم این است که با همه صحبت کنید یا با هیچ کس صحبت نکنید. می‌توانید در ابتدا و انتهای جلسات کمی وقت اضافی برای مکالمه‌های بدون ساختار اختصاص دهید، یا جلسات باز را با بررسی‌های فردی یا یک سؤال یخ‌شکن آغاز کنید. برخی از باشگاه‌ها از اتاق‌های مختلف گفتگو در جلسات آنلاین برای ایجاد شبکه‌های گروهی کوچک یا بحث‌های گروهی کوتاه به عنوان بخشی از موضوعات فی‌البداهه استفاده می‌کنند. همچنین می‌توانید از ویژگی چت خصوصی با افراد برای مکالمه‌ی کوتاه نوشتاری استفاده کنید.

گفتگوهای کوتاه ممکن است کوتاه شروع شود. ممکن است سریع باشد. ممکن است در ابتدا بی‌ربط به نظر برسد. اما در نهایت، کفتگوهای کوتاه به ارتباط انسانی مرتبط است و ارزش تلاش کردن را دارد.