تاریخ انتشار : ۱۰:۴۶ ۱۴۰۱/۱۰/۰۷

  دسته : آموزش

یاد بگیرید چگونه با این پنج عنصر کلیدی، اعتماد به نفس را در یک محیط مجازی منتقل کنید.

افرادی که در محل کار حاضر می‌شوند تلاش می‌کنند در بسیاری از موقعیت ها، از جمله صحبت کردن در یک تماس تلفنی، یک جلسه، یا یک سخنرانی در یک کنفرانس یا جشن، اعتماد به نفس را به مخاطبان القا کنند. هنگامی که به صورت مجازی ارائه می‌کنید، جزئیات ظریف بیشتری برای نشان دادن اعتماد به نفس وجود دارد – شیوه‌ای که نشان دهنده متانت و حرفه‌ای بودن، اطمینان به خود و توانایی است.

در این دوران همه‌گیری کووید-19، که جلسات مجازی و کنفرانس‌های آنلاین به یک امر عادی تبدیل شده‌اند، آن نکات ظریف ارزش کاوش را دارند. آنها می‌توانند به شما کمک کنند که با تمرکز بر پنج عنصر کلیدی اعتماد به نفس: حالت بدن، صدا، لبخند، سکوت و ارتباط چشمی، پیشرفت کنید.

حالت بدن

برای انتقال اعتماد به نفس هنگام صحبت کردن، حالت بدن خود را باز کنید و هدفمند حرکت کنید. اگر به صورت مجازی سخنرانی می‌کنید یا یک وبینار را رهبری می‌کنید، رایانه خود را طوری قرار دهید که بتوانید برای بیان سخنان خود بایستید - همانطور که برای یک سخنرانی حضوری انجام می‌دهید - دوربین را در سطح چشم نگه دارید. ایستادن سطح انرژی شما را افزایش می‌دهد و به عنوان یک یادآوری دائمی است که شما در حال ارائه‌ی سخنرانی عمومی هستید، حتی اگر نمی‌توانید مخاطبان خود را ببینید.

برای جلسات و مکالماتی که از طریق ویدئو کنفرانس انجام می‌شود، به صورت صاف روی یک صندلی اداری یا ناهار خوری ساختار یافته (به جای یک مبل یا صندلی راحت که می تواند وضعیت بدن را به خطر بیندازد) بنشینید.

از حرکات برای تقویت آنچه می‌گویید استفاده کنید و به یاد داشته باشید که از حرکات عصبی (فشار دادن سر خودکارها، تاب خوردن، چرخاندن روی صندلی، بازی کردن با موها) که حواس شما را پرت می‌کند اجتناب کنید. هنگامی که از حرکات هدفمند استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که آنها در کادر دوربین شما قرار دارند (بینندگان باید بیشتر از سر شما ببینند - سینه به سمت بالا و کمی بازتر از شانه‌های شما ایده‌آل است). از اشاره به دوربین خودداری کنید. این اندازه‌ی دستان شما را مخدوش می‌کند و ناخوشایند به نظر می‌رسد.

صدا

اگر می‌خواهید مطمئن به نظر برسید، صدای شما باید به راحتی قابل شنیدن باشد. این حالت با وضعیت بدنی عالی (بنابراین، ایستادن یا نشستن روی یک صندلی محکم) شروع می شود و به تنفس کامل بین جمله ها نیاز دارد (زیرا صدا از حرکت هوا بر روی تارهای صوتی نشات می‌گیرد). هدفتان این باشد که در پایین محدوده‌ی طبیعی صدای خود، با سرعت آهسته و واضح صحبت کنید. همه‌ی این‌ها بهترین شیوه‌ها‎ی ارائه هستند، اما به ویژه برای قالب‌های رایانه‌ای که برای محدوده‌های صوتی پایین‌تر توسعه یافته‌ و بهینه‌سازی شده‌اند و ممکن است دچار اشکال یا توقف شوند، مفید هستند.

 

لبخند

حتی متخصصان جدی که در مورد موضوعات جدی صحبت می‌کنند، زمانی که از طریق بالا بردن جزئی چشم ها، گونه ها و گوشه های دهان چهره ای «روشن» دارند، مطمئن‌تر به نظر می رسند. یک لبخند ملایم نه تنها صدای شما را گوش‌نوازتر می‌کند، بلکه هرگونه احساس اضطراب را که ممکن است تجربه کنید پنهان می‌کند و باعث می‌شود شما دوستانه، صمیمی و مشتاق به نظر برسید.

شما می‌خواهید هنگام ارائه‌ی اخبار بد از حالات چهره دیگری استفاده کنید تا هرگز تضادی بین ارتباط کلامی و غیرکلامی شما وجود نداشته باشد. اما برای اخبار خوب، اطلاعات خنثی یا موضوعات فنی، لبخند بزنید. و به یاد داشته باشید، در جلسات مجازی همه می توانند چهره شما را در گالری شرکت کنندگان ببینند، حتی زمانی که شما صحبت نمی کنید! پس وقتی هم که گوش می‌دهید، لبخند ملیح خود را حفظ کنید.

اگر زمان زیادی را صرف شرکت در کنفرانس های ویدئویی می‌کنید یا اگر جلسات یا وبینارها را مدیریت می‌کنید، باید روی یک میکروفون با کیفیت بالا سرمایه گذاری کنید.

سکوت

هنگامی که سخنرانان از مکث اجتناب می‌کنند، اغلب منجر به جملاتی می‌شود که مملو از کلمات پرکننده هستند، مانند «اوم»، «آه»، «می دانید»، «نوعی»، «مثل»، «پس» و «خوب». استفاده بیش از حد، می‌تواند حواس شما را پرت و اعتبار شما را تضعیف کند. به‌جای استفاده‌ی مکرر از چنین عصاهای کلامی، از مکث‌های مناسب استفاده کنید - صدای سکوت را ارائه دهید - تا سخنرانی یا ارائه‌ی خود را ارتقا بخشید.

ارائه دهندگان مجازی در معرض خطر استفاده‌ی بیشتری از کلمات پرکننده هستند. بدون بازخورد بصری از چهره شنوندگان، یک مجری وبینار یا سخنران مجازی ناآماده احتمال بیشتری دارد که به "گفتگوی درونی" و عصبی بودن مبتلا شود که اغلب در کلمات پرکننده ظاهر می‌شود. با این حال، برخلاف سخنرانان اصلی یا مربیانی که به طور حضوری ارائه می‌دهند، مجریان مجازی باید مراقب باشند که مکث خود را بیش از حد طولانی نکنند. در غیر این صورت، مخاطبان ممکن است با سکوت گیج شوند.

با مکث های طولانی در جلسات، شنوندگان ممکن است نشانه‌های غیرکلامی مبنی بر اینکه شما قصد ادامه صحبت را دارید را از دست بدهند و ممکن است صحبت شما را قطع کنند. برای جلوگیری از وقفه، نکات کلیدی را از قبل آماده کرده و آنها را برشمارید ("سه دلیل وجود دارد که من از این توصیه حمایت می کنم"). اگر کسی حرفش را قطع کرد، راحت‌تر می‌توانید میدان را دوباره به دست آورید ("من قول دادم سه دلیل را مطرح کنم ، اجازه دهید قبل از اینکه ادامه دهیم دلیل سوم را به اشتراک بگذارم").

ارتباط چشمی

ارتباط چشمی پایدار برای ایجاد رابطه با شنوندگان و انتقال اعتماد به نفس به عنوان یک سخنران بسیار مهم است. همچنین در ارائه‌های مجازی برقراری این ارتباط بسیار دشوار است زیرا باید تجهیزات خود را به درستی قرار دهید و به یک نقطه رنگی کوچک روی رایانه یا لنز دوربین خارجی خیره شوید تا به شنوندگان مجازی تجربه برخورداری از تماس چشمی را بدهید.

بنابراین، ابتدا دوربین خود را در سطح چشم قرار دهید. اگر لپ‌تاپ شما روی میز یا روی پایتان باشد، از بالا به دوربین نگاه خواهید کرد. آن را روی چند کتاب ضخیم یا روی یک جعبه محکم روی میز یا میز قرار دهید تا به سطح چشم شما برسد. اگر رایانه رومیزی دارید، دوربین ممکن است خیلی بالا باشد، بنابراین ممکن است لازم باشد آن را پایین بیاورید یا صندلی خود را بالا بیاورید تا به سطح چشم برسید.

مسلما خیره شدن به دوربین سخت است. برای آسان‌تر کردن این کار، می‌توانید گالری شنوندگان مجازی را روی صفحه رایانه خود درست زیر لنز دوربین خود ترتیب دهید تا بتوانید به تصاویر مخاطبان نزدیک‌تر به دوربین خود نگاه کنید. همچنین می‌توانید یک تصویر کوچک از یکی از عزیزانتان یا یک مجسمه اسباب‌بازی را درست در بالا یا کنار لنز دوربین خود بچسبانید تا به شما یادآوری کند که به دوربین نگاه کنید تا به شنوندگان مجازی‌تان ظاهری شبیه به ارتباط چشمی بدهید.

با درک پنج عنصر حضور اجرایی – حالت بدن، صدا، لبخند، سکوت، ارتباط چشمی - و همچنین تفاوت‌های ظریف آنها، می‌توانید اعتماد به نفس را منتقل کنید و به دلایل درست در هر موقعیت سخنرانی مجازی در محل کار تاثیرگذار ظاهر شوید.