تاریخ انتشار : ۰۷:۴۶ ۱۴۰۳/۱۲/۱۵
دسته : آموزش
آیا فکر میکنید سخت است که از روی یادداشتها یا متن بخوانید و همچنان با حضار ارتباط برقرار کنید؟ واقعاً اینطور نیست. تمام سخنرانیهای عمومی شامل به اشتراک گذاشتن اطلاعات مهم توسط یک نفر و گوش دادن دیگران است. با توجه به این واقعیت، به عنوان یک سخنران، شما نمیتوانید با یادداشتهای خود ارتباطی نزدیکتر نسبت به شنوندگان برقرار کنید، درست است؟
اگر میخواهید بر شنوندگان تأثیر بگذارید، باید از همان ابتدا ارتباط برقرار کنید. به هر حال، آیا شما تحت تأثیر کسی قرار میگیرید که توجهش در حین صحبت کردن به جای دیگری است؟
بیایید یک نکته را روشن کنیم. شما نیازی به حفظ کردن سخنرانیتان ندارید و نباید آن را حفظ کنید. اما باید بتوانید بدون اینکه ارتباط خود را با شنوندگان قطع کنید ایدهها و عبارات را به سرعت از روی صفحه جمعآوری کنید . در زیر شش راهکار عملی برای این کار آورده شده است. این روشها به خوبی برای یادداشتها، متن کامل، ارائههای پاورپوینت یا سایر ابزارهای سخنرانی کار میکنند.
برای سخنرانی بنویسید. سخنرانی خود را برای گوشهای شنوندگان، نه چشمان آنها، بنویسید. هدفتان باید به جای سبکهای رسمیتری مانند یادداشتها و گزارشها ضرباهنگ گفتوگو باشد. از کلمات ساده و جملات کوتاه استفاده کنید. به صدای ضبط شده خود گوش کنید تا به وضوح و اختصار برسید. برای الهام، هر سخنرانی از وینستون چرچیل را گوش دهید. ایده این است که به طور ساده و صادقانه صحبت کنید.
متن را برای خودتان قابل خواندن کنید. اگر از یادداشت یا متن استفاده میکنید، آنها را به گونهای بنویسید که از تریبون، میز یا صفحه کامپیوتر شما به راحتی قابل مشاهده باشند. از نوع فونتهای درشت با اندازه 16 و فاصلهگذاری سهخطی استفاده کنید. از چاپ متن نزدیک به پایین صفحه خودداری کنید، زیرا این کار باعث میشود که سر شما بیش از حد در معرض دید باشد. وقتی یک صفحه را تمام کردید، آن را به صورت رو به بالا روی صفحه قبلی قرار دهید. این کار، نسبت به برگرداندن صفحات در هوا، حواسپرتی کمتری برای حضار به وجود میآورد.
نکات کلیدهای اصلی را بگیرید. شما میخواهید وقت بیشتری را با شنوندگان بگذرانید، نه با متن خود. یاد بگیرید چگونه به پایین نگاه کنید و یک عبارت یا ایده کلیدی را بگیرید. سپس به بالا نگاه کنید و آن را بگویید. تمرین کنید تا ضرباهنگی به دست آورید. این قانون را به یاد داشته باشید: اگر به حضار نگاه نمیکنید، هیچ چیزی نباید از دهانتان خارج شود. از وسوسهی جستوجو برای آنچه در ادامه میآید در حالی که هنوز در مورد نکتهی کنونی صحبت میکنید، خودداری کنید.
از «وقفهای که تازه میکند» استفاده کنید. این یک شعار از یک آگهی نوشابه قدیمی است. اما اینجا کاربرد دارد زیرا به عنوان یک سخنران باید از وقفهها استفاده کنید! آنها به شکلدهی سخنرانی شما کمک میکنند و نشان میدهند که شما به اندازه کافی مطمئن هستید که اجازه میدهید یک ایده در ذهن حضار جا بیفتد. وقفهها تازهکنندهاند، مانند یک واحه در بیابان. بدون وقفهها به نظر میرسد که یک سخنرانی، همانند آن بیابان به گونهای بیپایان ادامه دارد.
تماس چشمی برقرار کنید. این جنگلی است که بسیاری از سخنرانان به دلیل درختان تشکیلدهنده صفحات متن خود نمیبینند. عادت کنید که به مقدار نیاز به متن خود نگاه کنید نه بیشتر از آن. حضار به تماس چشمی نیاز دارند تا باور کنند که شما در حال صحبت با آنها هستید. بنابراین بله، تماس چشمی برای تأثیرگذاری ضروری است. و به ویژه، در دقیقهی اول سخنرانیتان، تماس چشمی قوی برقرار کنید.
نقاط اوج خود را مورد تاکید قرار دهید. سخنرانی شما به یک شکل زیبا در ایدهها و ارائه نیاز دارد. به عنوان مثال، یک سخنرانی بدون نقاط اوج به اندازه یک آمیب بدون شکل است. و ارائههایی که تنوع صوتی ندارند، عذابآور هستند. تمایل صدای شما به «صاف شدن» وقتی از متن میخوانید نسبت به زمانی که واقعاً با شنوندگان صحبت کنید بیشتر میشود . کار شما این است که زندگی را به آن کلمات ببخشید. اگر این کار را بکنید، حضار شما را دوست خواهند داشت و اگر این کار را نکنید، خواهند پرسید که چرا در آنجا حاضر شدید.
منبع: https://www.genardmethod.com