هنرمند یا سخنران؟ مساله این است!
وقتی که برای اولین بار سفر سخنرانی خود را آغاز میکنید، تمرکز شما بر روی ارائه یک سخنرانی است. اما در یک نقطه خاص، باید از ارائه یک سخنرانی به اجرای یک نمایش حرکت کنید. و من معتقدم که شما باید خودتان را در آن نقش تصور کنید.
برای مثال، اگر در حوزه فعالیتهای اداری فعالیت دارید، میخواهید تصویری از یک رهبر ارائه دهید. اگر بهصورت آزاد مشغول به کار هستید، میخواهید مانند یک کارشناس به نظر برسید. اگر کسبوکار خودتان را دارید، میخواهید بهعنوان کسی که توجه را جلب میکند، شناخته شوید. و این، به نظر من، شامل تصور کردن خود بهعنوان یک هنرمند است.
چگونه ذهنیت خود را از یک سخنران به یک هنرمند تغییر دهید؟
برای اینکه ارائهای روان، مطمئن و حرفهای داشته باشید، باید به چند نکته توجه کنید. این کار ممکن است چالشبرانگیز باشد، اما در توست مسترز روشهای سادهای وجود دارد که میتوانید در باشگاه یاد بگیرید و به کار ببرید:
- تنظیم صحنه: قبل از معرفی، مطمئن شوید که صحنه به درستی آماده است. اگر نیاز به جابهجایی تریبون یا آمادهسازی وسایل دارید، این کار را انجام دهید. همچنین اگر از پاورپوینت استفاده میکنید، مطمئن شوید که همهچیز آماده است.
- تدوین مقدمه: مقدمه شما باید شنوندگان را به خوبی راهنمایی کند. این مقدمه میتواند درباره پروژه خاصی باشد که روی آن کار میکنید یا اطلاعات مهمی که مخاطب باید بداند. هدف این است که هیجان را در شنوندگان ایجاد کنید تا بگویند: «نمیتوانم صبر کنم تا ببینم شما چه میگویید.»
- ایستادن در کنار صحنه: قبل از اینکه معرفی شوید، در کنار صحنه بایستید. این کار به حرفهای بودن سخنرانی شما کمک میکند. بسیاری از سخنرانان در حین خواندن معرفی، در صندلی خود میمانند که باعث میشود مخاطب آن حس انتظار را از دست بدهد. وقتی من صحبت میکنم، منتظر میمانم تا معرفی تمام شود، سپس با اعتماد به نفس به سمت تریبون میروم، با معرفیکننده دست میدهم، به مخاطب نگاه میکنم و سخنرانیام را شروع میکنم. این کار به من این امکان را میدهد که کنترل صحنه را در دست بگیرم.
- توجه به حالت چهره: فراموش نکنید که لبخند بزنید. سخنرانی شما با نخستین کلماتتان آغاز نمیشود، بلکه از زمانی که مخاطب شما را برای اولین بار میبیند، شروع میشود. بنابراین هنگام قدم به جلو، لبخند بزنید. یک بار، عضوی از باشگاه که برای مسابقه سخنرانی آماده میشد، در کنار صحنه در حال اخم کردن بود و فقط زمانی که به مرکز صحنه رسید، لبخند زد. این کار پیام مثبتی منتقل نکرد.
به یاد داشته باشید که شما حتی قبل از معرفی شدن هم در صحنه هستید.
فکر کردن به اینکه باید یک نمایش را اجرا کنید، ممکن است در ابتدا سخت باشد، اما این نگرش تأثیر زیادی بر نحوه صحبت کردن شما و نحوه درک شما توسط مخاطب دارد.
وقتی به صحنه میروید، به خود بگویید: «وقت نمایش است!» و سپس تواناییهای خود را به نمایش بگذارید.
منبع: toastmasters.org