چگونه میتوانیم به کودکان کمک کنیم تا دوستانی پیدا کنند؟ ممکن است به نظر برسد که ما نمیتوانیم کار زیادی انجام دهیم. در نهایت، ایجاد دوستی یک کار بسیار شخصی است. اما ساختن یک دوستی به مهارتهای عاطفی، مهارتهای خودتنظیمی و شایستگی اجتماعی کودک بستگی دارد. و والدین میتوانند نقش مهمی در توسعه این تواناییها ایفا کنند.
گرمی و احترامنشان دهید:
والدین باید با گرمی و احترام با فرزندان خود رفتار کنند و از روشهای مستبدانه مثل تهدید یا تنبیه خودداری کنند. پرورش مثبت والدین با توسعه عاطفی بهتر و رفتار اجتماعی مرتبط است و به روابط سالمتری با همسالان منجر میشود.
به عنوان مربی احساسات عمل کنید:
به کودکان بیاموزید که احساسات خود را درک و تنظیم کنند. والدین میتوانند از طریق بحث درباره احساسات و راهبردهای مقابلهای به کودکان کمک کنند. تعاملات حمایتی به مهارتهای خودتنظیمی قویتر و روابط مثبت با همسالان منجر میشود.
همدلی را پرورش دهید
به کودکان کمک کنید تا احساسات دیگران را شناسایی و درک کنند. این کار میتواند از طریق فعالیتهایی که هوش عاطفی و توانایی دیدگاهگیری را ترویج میدهند انجام شود. والدین میتوانند با بحث درباره احساسات و درگیر شدن در سناریوهای نقشآفرینی از این روند حمایت کنند.
محیط اجتماعی امنی ایجاد کنید:
برای کودکانی که در میان دیگران احساس اضراب میکنند، ایجاد یک محیط امن و حمایتی حیاتی است. پرورش پاسخگو میتواند به این کودکان کمک کند تا پیوندهای امنی برقرار کنند که منجر به افزایش اعتماد به نفس میشود. والدین همچنین باید اگر اضطراب شدید باشد، به دنبال کمکهای حرفهای از روانشناسان باشند.
به رفتارهای تهاجمی یا مخرب بپردازید:
کودکانی که رفتارهای تهاجمی دارند معمولاً در دوستیها مشکل دارند. والدین تشویق میشوند تا راهبردهایی برای مدیریت و کاهش این رفتارها بیابند تا فرزندانشان یاد بگیرند تعاملات اجتماعی مناسب را انجام دهند.
مهارتهای گفتوگو را آموزش دهید:
کودکان نیاز به راهنمایی در نحوه معرفی خود، گوش دادن فعال و شرکت در گفتوگوها دارند. والدین میتوانند با مدلسازی ارتباطات مؤثر و ارائه بازخورد به بهبود مهارتهای گفتوگو در کودکان کمک کنند.
همکاریبا همسالان را تشویق کنید:
شرکت در فعالیتهای همکاری به جای رقابت به کودکان کمک میکند تا ارتباط برقرار کنند. والدین باید از بازیهای رقابتی دوری کنند و انجام بازیهایی را که همکاری را ترویج میدهند تشویق کنند.
راههای مدیریت موقعیتهایغیرمنتظره را به کودکان نشان دهید:
به کودکان راهبردهایی را برای پیوستن به گروهها و تعامل با همسالان بیاموزید. به عنوان مثال، آنها میتوانند قبل از نزدیک شدن، رفتار دیگران را مشاهده کنند و راهی برای راه یافتن به گروه پیدا کنند.
در یادگیری سازش و مذاکره به کودکان کمک کنید:
آموزش کودکان در مورد مذاکره و حل صلحآمیز اختلافات اساسی است. بازیهای نقشآفرینی و بحث در مورد سناریوهای فرضی میتواند به تقویت این مهارتها کمک کند.
ابراز پشیمانی و جبران خسارترا به کودکان آموزش دهید.
وقتی اشتباهاتی رخ میدهد، مهم است که کودکان یاد بگیرند چگونه عذرخواهی کنند و روابط را اصلاح کنند. والدین باید فرزندانشان را تشویق کنند تا به اقداماتی که انجام دادهاند فکر کنند و اشتباهات خود را جبران کنند.
کودکان را به درک کردن دیگران و بخشش تشویق کنید.
کودکان باید یاد بگیرند که دیگران را ببخشند و دیدگاههای مختلف را درک کنند. والدین میتوانند با بحث درباره انگیزههای رفتار دیگران و تشویق همدلی به این موضوع کمک کنند.
به دقت زندگی اجتماعی را تحت نظر داشته باشید:
آگاه بودن از فعالیتهای اجتماعی فرزندتان مهم است، اما والدین باید بین نظارت و اعطای خودمختاری توازن برقرار کنند. ارتباط باز درباره دوستیها میتواند به ایجاد اعتماد کمک کند و در عین حال به کودکان احساس استقلال بدهد.