تاریخ انتشار : ۰۹:۲۲ ۱۴۰۳/۰۷/۰۳
دسته : آموزش
چهار نکته برای نمایش مهارتهای کسب شده در پارسمسترز و دریافت پیشنهاد کاری
نویسنده: جوئل شوارتزبرگ _ مدیر ارشد ارتباطات راهبردی و اجرایی در یک سازمان ملی غیرانتفاعی در ایالات متحده؛ مربی ارائه و نویسندهی کتابهای «زبان رهبری: چگونه تیم خود را درگیر و الهام بخش کنید» و «مستقیم به سوی هدف: پیام خود را تقویت و کلماتتان را معنادار کنید.»
اگر به دنبال نکات مصاحبهی شغلی در اینترنت بگردید، منابع زیادی برای پاسخ دادن به برخی از محبوبترین سؤالات مانند «در مورد خودتان بگویید»، «نقاط قوت و ضعف شما چیست؟» و «چرا میخواهید اینجا کار کنید؟» پیدا خواهید کرد.
در حالی که این نکات محتوای خوبی برای پاسخ به سؤالات خاص ارائه میدهند، تأثیر کلی شما در زمینهی اعتماد به نفس، وضوح و صرفهجویی در کلمات (یعنی از پرگویی پرهیز کردن) میتواند تأثیر مهمی بر نظر مصاحبهگر دربارهی شما داشته باشد.
پس چگونه میتوانید در مصاحبه اثری قوی بگذارید و انها یک پاسخ ساده ندهید؟ خوشبختانه برای اعضای پارسمسترز و سایر سخنرانان عمومی با تجربه، مهارتهای ابتدایی ارائه میتوانند به شما کمک کنند تا این ویژگیهای مهم را به نمایش بگذارید. شاید بهتر باشد هر پاسخ مصاحبه را یک سخنرانی کوچک در قالب «سخنرانیهای در لحظه» در نظر بگیرید.
در اینجا چهار روش کلاسیک از سخنرانی عمومی ارائه شده است تا مصاحبهگر شما نه فقط آگاه شود، بلکه تحت تأثیر قرار گیرد و به شما علاقهمند شود:
وقتی از شرکتکنندگان در کارگاهم میخواهم با صدای بلندتر صحبت کنند و سپس واکنشهای گروه را دریافت میکنم، بازخوردها به طرز شگفتآوری یکسان است: آنها میگویند که گوینده به نظر میرسد قاطعتر، مشتاقتر، معتبرتر و با اعتماد به نفستر باشد. این برداشتها در مصاحبهی شغلی نیز به همان اندازه وجود دارند، بنابراین هنگام پاسخ دادن به سؤالات، صدای معمول خود را کمی بلندتر کنید. علاوه بر ایجاد تأثیر بهتر، توجه آنها را نیز بیشتر به خود جلب خواهید کرد.
یک صدای بلندتر (نه فریاد) همچنین شور و هیجان را نشان میدهد که به عنوان اشتیاق برای فرصت شغلی برداشت میشود. و برای کسانی که سریع صحبت میکنند، بلند کردن صدا باعث میشود که نتوانید سریع صحبت کنید، زیرا اکثر افراد برای صحبت کردن هم سریع و هم با صدای بلند نفس کافی ندارند.
با توجه به ارزش وقت مصاحبهگران و تعداد متقاضیانی که باید ملاقات کنند، آنها میخواهند و نیاز دارند که شما مختصر باشید. اما مختصر بودن نیازمند شناخت تفاوت بین «کوتاه» و «مختصر» است. ارتباط کوتاه فقط به معنای کوتاهتر شدن است (زیرا آن را کوتاه کردهاید)، در حالی که یک پیام مختصر به عناصر اساسی و تأثیرگذار آن خلاصه شده است (زیرا آن را انتخاب کردهاید).
هر سوال را مستقیماً پاسخ دهید و داستانها و مثالها را به عناصر مرتبط و اساسی کاهش دهید تا مختصرتر باشید. نگران جذاب کردن داستانها نباشید؛ بر مرتبط و موجز بودن آنها تمرکز کنید.
برای نمونه، فرض کنید مصاحبهشوندهای به سوال «در مورد یک پروژهی موفق که به آن افتخار میکنید بگویید» اینگونه پاسخ دهد:
«من در سال 2023 به عنوان رهبر پروژه، ایده را با تیم خود که شامل 7 نفر بود، به اشتراک گذاشتم و آن را برای تأیید به مدیر بخش و سپس به معاون ارشد ارسال کردیم. پس از تأیید، با تیم طراحی ملاقات کردم و لوگو، نمادها و فونتها را توسعه دادیم. بخشهای متعددی درگیر بودند، اما با بررسیهای منظم در مسیر باقی ماندیم. ما سه بار آن را با کاربران احتمالی امتحان کردیم و یک برنامهی داخلی و خارجی دقیق برای راهاندازی تهیه کردیم. پس از راهاندازی، تعامل عمومی 23 درصد افزایش یافت که تا حد زیادی به دلیل مشارکت افراد تأثیرگذار در شبکههای اجتماعی بود. اواخر آن سال، تیم من و من جایزهی نوآوری داخلی فصلی را از سوی مدیر عامل و تیم اجرایی دریافت کردیم.» (130 کلمه)
یک پاسخ بهتر ممکن است این باشد:
«من در سال 2023 ایده را با تیمم به اشتراک گذاشتم و به عنوان رهبر پروژه عمل کردم. بخشهای متعددی درگیر بودند، اما با بررسیهای منظم در مسیر باقی ماندیم. پس از راهاندازی، شاهد افزایش 23 درصدی تعامل عمومی بودیم که به لطف همکاری با افراد تأثیرگذار بود. خوشحالم که تیم ما از سوی مدیرعامل برای کارمان جایزه دریافت کرد.» (61 کلمه)
یک نقشهی خوب برای مختصر نگه داشتن داستانها و مثالها به این صورت است:
در پاسخ به هر سوال مصاحبه، همانطور که در هنگام ارائهی نقطهی اصلی یا دعوت به عمل یک سخنرانی قاطعیت دارید، قاطعانه پاسخ دهید.
وقتی چند سال پیش برای یک موقعیت نویسندگی سخنرانی مصاحبه شدم، از من پرسیدند آیا به طور فرضی یک روش بحثبرانگیز را تأیید میکنم یا نه.
پاسخ اشتباه: «من هر دو طرف را میبینم».
پاسخ درست: «من کار X را انجام میدهم زیرا منجر به Y میشود» یا «من کار X را انجام نمیدهم زیرا منجر به Y میشود.»
به یاد داشته باشید، شما هنوز متخصص کار سازمان نیستید، بنابراین ارائهی یک نقطهی قاطعانه از ارائهی پاسخ «درست» مهمتر است.
تماس چشمی مستقیم با یک مصاحبهگر یا گروه مصاحبهکننده اعتماد به نفس را منتقل میکند زیرا نشاندهنده عزت نفس بالا و تعهد به هدف است. در مقابل، اجتناب از تماس چشمی میتواند به عنوان نشانهای از عصبانیت، اضطراب و اعتماد به نفس پایین تلقی شود.
در تماسهای ویدیویی، تماس چشمی مستقیم به معنای نگاه کردن به دوربین است، نه به شبکهی شرکتکنندگان. صحبت کردن با یک نقطهی کوچک به جای یک چهره انسانی در ابتدا ممکن است احساس ناخوشایندی ایجاد کند، اما هر چه بیشتر تمرین کنید، راحتتر و با اعتماد به نفستر خواهید شد.
به یاد داشته باشید: مصاحبهی شغلی فرصتی است برای نمایش بهترین کیفیتها و شایستگیهای شما از طریق توصیف و مدلسازی آنها. از تمام تجربیاتی که در پارسمسترز و سایر قسمتهای سخنرانی عمومی خود به دست آوردهاید، به طور کامل استفاده کنید تا به خود یک مزیت ارزشمند بدهید.