تاریخ انتشار : ۰۹:۵۲ ۱۴۰۳/۱۱/۲۵

  دسته : آموزش

عشق اول من همیشه اجرا کردن بود. در طول دبیرستان در نمایش‌ها بازی می‌کردم، در دانشگاه رشته تئاتر را انتخاب کردم و در نهایت به نیویورک نقل مکان کردم تا به رویای خود برای تبدیل شدن به یک بازیگر دست یابم. بودن روی صحنه و به گرفتن خنده یا اشک از مخاطب، برایم احساس زنده بودن و پیدا کردن هدفم را به همراه داشت. من عاشق یادگیری درباره شخصیت‌ها و به آرامی تبدیل شدن به انسانی دیگر بودم. روی صحنه احساس خانه‌ام را داشتم.

وقتی دخترم به دنیا آمد، عشق قدرتمندتری را تجربه کردم. هدف زندگی‌ام تغییر کرد. بودن به عنوان یک مادر، یک نقش در زندگی من بود. من بازیگری را کنار گذاشتم و شغلی در دنیای کسب‌وکار گرفتم تا زمان کمتری از او دور باشم.

وقتی این تغییر شغلی را دادم، متوجه شدم که ترس فلج‌کننده‌ای از ایستادن روی صحنه به عنوان خودم، بدون پوشش شخصیت و دیالوگ‌های از پیش نوشته شده دارم. صدایم لرزان می‌شد و هنگام ارائه دچار حملات اضطراب می‌شدم. بعد از اجرای هزاران نمایش، ترس من از سخنرانی عمومی به شدت برایم خجالت‌آور بود و می‌دانستم که این ترس به‌طور حرفه‌ای مرا متوقف می‌کند. باید این ترس را پشت سر می‌گذاشتم.

اولین قدم من پیوستن به توست مسترز بود. پدرم یک عضو توست‎مسترز بود، بنابراین با این سازمان آشنا بودم. به عنوان یک بازیگر، همیشه به تمرینات برای توسعه شخصیت خود تکیه می‌کردم. بودن در توست‌مسترز به من فضایی امن داد تا به عنوان خودم تمرین کنم. من به استفاده از مهارت‌هایی که به عنوان یک اجراکننده در اختیار داشتم، برای ارائه یک سخنرانی با قدرت، منسجم و با اعتماد به نفس عادت کردم. یاد گرفتم که چگونه اضطراب خود را به انرژی مفیدی تبدیل کنم که سخنرانی‌هایم را تقویت کند.

اکنون از پنج مرحله زیر برای آرام کردن بدن و تمرکز ذهنم قبل از سخنرانی استفاده می‌کنم:

1. تنفس:
   • تنفس سطحی یکی از واکنش‌های بدن زمانی است که اضطراب شروع می‌شود. با انجام تنفس‌های عمیق و آرام (تنفس دیافراگمی) این حالت را برطرف کنید (به این فکر کنید که نفس را تا نوک انگشتان پا برسانید). مطمئن شوید که زمان بازدم طولانی‌تر از دم باشد تا سیستم عصبی پاراسمپاتیک فعال شده و بدن آرام شود. به مدت هشت ثانیه نفس بکشید و به مدت دوازده ثانیه خارج کنید. این کار را تکرار کنید و احساس آرامش را در بدن حس کنید.
2. نگهداری از دفتر موفقیت:
   • در طول آموزش مربیگری‌ام، اهمیت مستند کردن موفقیت‌ها را یاد گرفتم. شروع به نگهداری یک دفترچه کردم که در آن نکاتی را که درباره هر سخنرانی دوست داشتم و یک یا دو موردی که می‌خواستم بهبود یابم (با تأکید بر آنچه درست بود) ثبت می‌کردم. نقل قول‌های الهام‌بخش و تصاویری از افرادی که به من الهام می‌دهند یا از من حمایت می‌کنند را اضافه کردم. قبل از هر سخنرانی دفترچه را مرور می‌کنم. تمرکز بر نکات مثبت شما را برای موفقیت آماده می‌کند.
3. حرکات بدنی:
   • قبل از هر نمایش، همیشه یک گرم‌کردن بدنی انجام می‌دادم. وقتی اضطراب شروع می‌شود، بدن بیش از حد آدرنالین تولید می‌کند که می‌تواند باعث افزایش جریان خون به اندام‌ها و افزایش ضربان قلب شود. با پریدن و تکان دادن دست‌ها و پاهایم، می‌توانستم این آدرنالین را به انرژی متمرکز تبدیل کنم. بدنتان را به هر روشی که برای شما مناسب است حرکت دهید—می‌توانید یک پیاده‌روی سریع در محله داشته باشید یا موسیقی بگذارید و برقصید! حتی فشار دادن انگشتان پا یا تکان دادن دست‌ها نیز می‌تواند مفید باشد. انرژی اضافی را رها کنید تا بدنتان متمرکز و ذهنتان آرام شود.
4. گفتگوی مثبت با خود:
   • اگر مانند من، تجربه‌ای «کمتر از کامل» در سخنرانی عمومی داشته‌اید، ممکن است یک خرابکار در ناخودآگاه شما وجود داشته باشد. با خود مهربان باشید. من از یک مانترا یا صحبت‌های تشویق‌کننده برای مقابله با آن صدای منفی استفاده می‌کنم. قبل از صحبت، کلمه «آرام» یا «من عالی هستم» را تکرار می‌کنم.
5. تمرکز بر روی مخاطب:
   • از طریق توست‌مسترز، یاد گرفتم که همیشه زودتر به جایی که سخنرانی می‌کنم بروم و با دیگران در اتاق صحبت کنم. حتی یک لحظه ارتباط کافی است تا بخشی از شخصیت اجتماعی من را فعال کند. وقتی جلسه آغاز می‌شود و منتظر نوبت سخنرانی‌ام هستم، بر روی «چرا»ی سخنرانی تمرکز می‌کنم. به خودم یادآوری می‌کنم که این سخنرانی درباره من نیست؛ بلکه درباره آن‌هاست. می‌خواهم مخاطب چه کار کند، چه احساسی داشته باشد، چه چیزی را فکر کند یا یاد بگیرد؟ هنگامی که به هدف سخنرانی و تمرکز بر روی مخاطب توجه می‌کنید، هدف بزرگ‌تر از ترس می‌شود و ذهن و بدن آرام می‌گیرند.

دفعه بعد که احساس اضطراب کردید، دفتر موفقیت‌تان را مرور کنید، به خود یادآوری کنید که چقدر فوق‌العاده‌اید، چند نفس عمیق بکشید، انگشتان پا را فشار دهید، بلند شوید و سخنرانی کنید و جادو بیافرینید!

منبع: Toastmasters.org